levensslingers

Bezuiniging één: Leg de Balkenendenorm dwingend op.

Mijn oom was watergraaf, enige tijd geleden nam hij afscheid. Onlangs sprak hij zijn opvolger, die hem vroeg: “Was het in jouw tijd ook al zo dat de directeuren meer verdienden dan de watergraaf?” Onmiddellijk doorzag hij wat er was gebeurd: deze directeuren hadden het interbellum tussen zijn vertrek en opvolging aangegrepen om zichzelf vooruit te zetten, en fors ook, ter compensatie van zijn krenterige regiem.

Verantwoordelijkheid voor grote potten (semi-)overheidsgeld perverteert kennelijk ons gedrag. Onderwijsinstellingen, ziekenhuizen, woningcorporaties, publieke omroepen, maar al te gauw wordt er gemeend dat de bezoldiging van een topman die van de minister-president mag ontstijgen. Met het hongerloontje van Mark Rutte word je door de gemiddelde captain-of-industry uitgelachen, een gegeven dat doorwerkt in de quartaire sector.

Als er een moment was om iets tegen dit fenomeen te doen, dan nu. Contracten en opgebouwde rechten vereisen nog een gefaseerde aanpak, maar zelfs daaraan zou je boven 180K moeten mogen morrelen. De aanstaande inperking van de hypotheekrente verzacht de pijn immers. Een lager salaris zorgt automatisch voor een lagere aftrek, zodat de twee maatregelen tegen elkaar in zullen werken. Twee vliegen in één klap.